Een lepel uit dun hout

Ik gooi niet graag dingen weg, zelfs eenvoudige takken wil ik wel iets mee doen. Zo was ik in het voorjaar aan het voorbereiden voor een workshop lepel/spatelsnijden, waarvoor ik hout klaar aan het maken was. Toevallig was er een paar weken eerder een wilg gesnoeid, dus zag ik m'n kans. Nu waren de takken niet erg dik en het aantal deelnemers vermoedelijk groot. Dan neem je natuurlijk zo veel mogelijk mee. Dan ligt de uitdaging er in, dat je ook met dunnere stukken, toch verder kan. Splijten van hout heeft niet alleen als voordeel dat je meer stukken hebt, ze zullen ook minder snel barsten omdat de kern van het hout er uit is.

Het beginmateriaal

Deze tak vond ik zo intrigerend om te splijten. Het dikste gedeelte was niet dikker dan 5 cm (met bast).

Na het splijten (hier niet vers meer)

Vers hout is het lekkerst om in te snijden en wilg is prima voor eetgerei. Het geeft geen kleur, geur of smaak af. Vers is het zacht, gedroogd is het hard. Nadeel is wel dat het wat langere vezels heeft als bv berk en els.


Bij de vertakking is het hout het breedst,
daar zal de spatel of lepel er uit kunnen. Dan nog kiezen welke zijtakken er af moeten. Het leek me leuk om iets te maken zodat te zien is dat ze bij elkaar horen: slabestek is dan een mooie optie. Na veel gepuzzel om met strakke vormgeving toch het beschikbare hout te verwerken kwam ik bij de Ginkgo-vorm. Heel krap, maar het past. Na veel  zagen, raspen en schuren komt de vorm er uit.
Wat ik mooi vind, is dat er toch wat verkleuring in het hout zit (vaak bij zijtakjes en de kern van de tak), als het hout geschuurd en in de olie zit, komen die kleuren mooi naar voren.

Na al dat schuren en wat was

Na al het schuren en in de olie zetten.

De hele serie foto´s zijn te zien in
het fotoboek van dunne tak tot slabestek