Naaldbindnaalden

De wereld van de 'levende geschiedenis' is nog nieuw voor me en is fascinerend. Zo kom je weer in aanraking met een heleboel nieuwe materie, eigenlijk is het dus heel oud.
Onlangs kwam ik langs op de stand van Giftig, waar tussen alle leuke viltdingetjes ook houten naalden lagen. "Dat zijn Nalbind naalden," zei Roos "dat is een heel oude techniek die wat lijkt op haken en breien". Eens wat gegoogeld en op Pinterest kijken en een wereld gaat voor je open.
Leuk om te snijden, vooral als je de juiste houtsoorten gebruikt. Wat Taxus, appel en hulst had ik al. Een poosje snijden, wat verschillende vormen en dan heel fijn naschuren en je hebt een naald die heerlijk is om mee te werken. De dichte structuur van het hout zorgt ervoor dat je geen haakjes hebt die in de wol blijven haken. Ik vind het zelf wel mooi om er dan ook nog een Runeteken in te zetten, dat geeft toch weer extra energie mee. Dan moet je er toch mooie dingen mee kunnen maken?!
Nu nog leren...

Lang leve de houten snijplank

Ik ben er nog niet achter of er veel houtsoorten zijn die antibacteriele eigenschappen hebben, maar er zijn er el een paar. Vermoedelijk is er een producent die wel belang heeft bij goede vrkoop van z'n kunsstof snijplanken, en wordt het ons nu van 'bovenaf' aanbevolen. Het vervelende is dat mensen zo iets als dogma aanhouden en niet meer weten waarom en óf het klopt.
In de oude boeken kom ik nog tegen dat vroeger brood bewaard werd in berkenhouten trommels, zo gingen ze niet schimmelen. Beuk is juist zo geschikt als snijplank vanwege dezelfde eigenschap.
Natuurlijk is kunststof goedkoper, maar een houten snijplank gaat generaties lang mee, heeft karakter (als je de goede uitkiest) en is mooi. Ze zijn in verschillende vormen, dus ook als je ze niet gebruikt, is het een aanwinst in de keuken.
In het programma 'de Wilde Keuken' een leuke kijk op snijplanken.

Scherp in de keuken en werkplaats

Je zou er niet direkt aan denken om je messen en beitels te slijpen als je ze net binnen hebt uit de winkel. Het is iets wat ik langer geleden wel heb aangeleerd. Ook al is een beitel of een mes scherp, het is niet scherp genoeg. In het volgende filmpje wordt mooi op dit item ingegaan.
Nee, het is niet mijn favoriete bezigheid, maar het is wel veel prettiger om met écht scherp gereedschap te werken, dat is de beloning. Dus als je de volgende keer moet drukken om iets door te snijden.....

Gezonde arbeidsetos

Ik mis het zo, dat de menselijke waarde niet meer meetelt in producten en bedrijven.
Het lijkt zo'n bijzaak, het gaat zo vaak over de cijfers van een bedrijf, niet over de mensen en hun betrokkenheid bij het product. Als het er wel over gaat, ben je bijna een zweverig typje.
Nou, gelukkig niet, het is ook wel eens anders. 


Ik hoop dat er in de toekomst meer ruimte komt voor dit soort instelling.

Duurzame markt in Dwingeloo

Vorig jaar werd ik te laat gevraagd, gelukkig kon ik er dit jaar wel bij zijn. Een warme zonnige dag was de voorspelling en dat is natuurlijk gunstig voor iedereen. Met op de achtergrond het Sterrenfestival (muziek) was het een gezellige sfeer. Het publiek was geïnteresseerd en nam de tijd om te kijken en te praten. Af en toe nog eens 'bomen over bomen' maakt het ook leuk, tenslotte hebben we nog zo veel te leren van bout en bomen.
Een leuke variatie aan deelnemers, zoals Yoga, meditatie, tenen lezen ('k wist niet dat het bestond), biologische kruiden en groenten, zelfgemaakte dingetjes en natuurlijk mijn overbuurman die heerlijke browneys had. Dat maakte de dag wel wat zwaarder voor me (je kan tenslotte niet de hele dag van die dingen eten)

Dit keer had ik een reeks lepels en spatels meegenomen. Een brede variatie aan vormen en maten. Ze hadden veel bekijks. Ik was prettig verrast dat enkelen het Ginko-motief (boomsoort) herkenden in het slabestek. Een echtpaar vertelde me dat Geuthe er iets over heeft geschreven, iets over twee zelfstandige bladeren die toch met elkaar vergroeid zijn. Dat klinkt interessant, dat wil ik nog eens lezen. Ze hadden het thema voor hun trouwkaarten gebruikt.
De (appel)boomstammetjes met vaasjes hadden vandaag ook hun eerste primeur. Ik ben zo blij met die stukken hout met die 'fluisteringen uit een andere wereld', je komt het heel weinig tegen.
Natuurlijk was er iemand die nét hetgeen wat je als decor gebruikt, wilde kopen (waar doe je het allemaal voor), helaas de muts die aan de kapstok hing heeft m'n moeder voor me gebreid, die gaat niet weg.
Op het eind was het bijna te warm bij het inpakken, dat maar in een rustig tempo omdat je elkaar toch snel in de weg loopt. Tevreden weer naar huis met nieuwe ideeën en tips voor volgende projecten.

Meer foto's in het fotoboek op de Duurzame Markt in Dwingeloo

Een lepel uit dun hout

Ik gooi niet graag dingen weg, zelfs eenvoudige takken wil ik wel iets mee doen. Zo was ik in het voorjaar aan het voorbereiden voor een workshop lepel/spatelsnijden, waarvoor ik hout klaar aan het maken was. Toevallig was er een paar weken eerder een wilg gesnoeid, dus zag ik m'n kans. Nu waren de takken niet erg dik en het aantal deelnemers vermoedelijk groot. Dan neem je natuurlijk zo veel mogelijk mee. Dan ligt de uitdaging er in, dat je ook met dunnere stukken, toch verder kan. Splijten van hout heeft niet alleen als voordeel dat je meer stukken hebt, ze zullen ook minder snel barsten omdat de kern van het hout er uit is.

Het beginmateriaal

Deze tak vond ik zo intrigerend om te splijten. Het dikste gedeelte was niet dikker dan 5 cm (met bast).

Na het splijten (hier niet vers meer)

Vers hout is het lekkerst om in te snijden en wilg is prima voor eetgerei. Het geeft geen kleur, geur of smaak af. Vers is het zacht, gedroogd is het hard. Nadeel is wel dat het wat langere vezels heeft als bv berk en els.


Bij de vertakking is het hout het breedst,

Lepelsnijden in de duinen

Een workshop lepelsnijden was een welkome aanvulling voor de activiteiten van de Dutch Landrover Register. Naast een toertocht, brood bakken op het vuur, vuur maken (zonder aansteker) en het uitbenen van een ree, konden er spatels gesneden worden. Er waren onverwacht veel deelnemers, we konden het gelukkig over twee dagdelen spreiden. Het blijven natuurlijk wel probleemoplossers, die Landrover rijders. Zo zaten we aan de rand van de duinen, terwijl er een storm heerste in het land.
Ik had een hele portie stammetjes en takken voor ze gekloofd, maar ook wat materiaal meegenomen om ter plekke te kloven of zagen. Zo kan je alle kanten op.

Iedereen kon wat voorbeelden/malletjes gebruiken om hun eigen ontwerp te bedenken. Een halve dag is natuurlijk erg kort om iets te maken, dus een spatel was wel het zekerste om af te krijgen die dag. Al snel was iedereen al lekker bezig om te zagen en te snijden. Mooie vormen in het hout gebruiken

Een koude MidWinter Kamp

Een weekend winterkamperen mag ik aanvullen met een workshop houtbewerken. Ik had natuurlijk niet gedacht dat het de eerste nacht al -22 graden zou worden, gelukkig branden er grote kampvuren.

De sfeer was goed en de deelnemers enthousiast. De kou hield hun zeker niet tegen en er kwamen steeds eer deelnemers bij die een spatel of lepel wilden maken.

 

 Een gezellig weekend met houtskool stoken, Dutch Oven koken, en brood bakker op het vuur. Op zondag kwam het Jeugdjournaal ook nog langs op de locatie.


Nog een filmpje


Mid Winter Camp from Harry Woker on Vimeo.

Meer foto´s, ook van de resultaten, in het fotoalbum

Mid-Winter Kamp 2012

DiezijnLeuk

Het was wel fris die dag, maar het regende niet.
En wat zet je neer op een kraam ipv een stand? Het was wat aanpezen, maar ik was erg tevreden over m'n nieuwe lampjes met Japans papier. Ze vielen ook op bij de bezoekers.
Leuke reacties gehad, gelukkig had ik het fotoboek mee. En zo tegen 4 uur werd het al wat donkerder, zo vielen de lampjes alleen maar beter op.

 

In het donker inpakken was geen straf vandaag.
Fotoalbum foto's DiezijnLeuk

Sfeervol 'Vormgevers in Hout'

Het is wel spannend, zo de eerste keer meedoen met deze expositie. Wat zet je neer, heb je genoeg kaartjes (nee dus), kan je de drukte aan? Ach ja, het koopt zoals het loopt, natuurlijk. Er kwam veeeeel publiek en de sfeer was leuk. Ze krijgen zo veel verschillende stijlen te zien, er zit altijd wel iets tussen wat je grijpt. De deelnemers maar ook de bezoekers zijn fantastisch. Lekker op het Fort geslapen (niet 2 uur rijden voor m'n bedje, ik heb een kacheltje mee) In de rook van de benedenburen ziet de frisse maar zonnige dag er fantastisch uit. Veel belangstelling voor m'n tafel en hele positieve reacties op het andere werk en m'n werkfilosofie. Dit soort publiek was ik dus nog niet gewend. Dit helpt me om te pijlen of ik op de goede weg ben. Ik ben gewoon gesprekken aangegaan om te horen of ze ook iets aan de vormgeving misten of te veel vonden.

 

meer foto's en filmpjes

Uithangborden uitgehangen

Mooi op tijd voor het verkoopseizoen, de nieuwe borden worden opgehangen.
Een was al langer klaar en ging regelmatig met hun mee naar markten voor op de kraam. Opgeslagen bij het paardenhok is ze donkerder geworden door de mestdampen (dit is het 'roken' van hout), dat zal weer wegtrekken. Een gezellig project om ze samen op te hangen. Passen en meten, is het goed te zien vanaf de weg? Kunnen er nog bloemen onder groeien, dat het wel leesbaar is?

Passen en meten

Wat een leuke opdracht, om deze borden te ontwerpen en maken. Het uitzoeken van geschikte lettertypes en hoe ze uitgevoerd moesten worden, was een uitdaging. Ook als de borden niet genoeg in de olie gaan zitten, blijven deze letters op afstand nog goed te zien, en daar ging het om. Voorbijgangers zullen deze kwekerij nu makkelijker kunnen vinden.

klaar voor een nieuw seizoen

Volgens mij is het goed gelukt.

 meer foto's bekijken

Twisted Wood goes Orongo

Binnenkort is het zo ver, een webshop. Het contact met Orongo is goed, en ik ben helemaal enthousiast en hoopvol voor de toekomst van deze webshop voor duurzaamheid, spiritualiteit en gezond leven. Ik zat nog middenin het snoeiseizoen, dus kon er nog niet veel aan doen, maar langzamerhand kan ik artikelen klaar hebben, fotograferen en beschrijven. Nieuwe dimensies zoals etikettering en verpakking kosten veel tijd. 'k heb net een bedrijf in doosjes van gerecycled papier gevonden, dat geeft weer moed. Maar ook de mogelijkheid om te experimenteren met vormgeving ed geven me nieuwe kansen voor produktontwikkeling. Ik ben al bezig met sieraden en leuke kleine gebruiks-artikelen.
Snel producten toevoegen zodat zij niet eeuwig hoeven te wachten op webvulling. Tenslotte moeten zij ook enthousiast blijven.
Vanaf 9 september: http://www.orongo.nl/twisted-wood/   (dit gaat natuurlijk eerst naar mijn afdeling)

Natuurlijk kleuren

Het is leuk om wat dingen te maken die klein zijn. Soms is de kleur van het hout niet goed. In dit geval had ik wat esdoorn hout, normaal wel mooi wit ,maar in de dunnere takken is het hout wat groenig. Bij wol en papier worden ook natuurlijke pigmenten gebruikt, dat lijkt me een mooi idee om mee te experimenteren.

Wat kersensap en je hartje wordt rood, wat koffie en er komt een créme kleur. Eenvoudig voor kleine houtsnijwerkjes.
Hier is het middenste stukje onbehandeld.
Zo kan ik verder met leuke dingen maken voor de webshop.

Sprookjesbomen

Van Sprookjesbomen in Bovenste bos

Soms kom je op plekken, dan weet je gewoon dat daar de sprookjes ontstaan.
In het Bovenstebos staan een paar van die bomen. Ik hoop dat ze er heel lang blijven staan. Deze vormen inspireren me en houden me in verwondering.
Hoewel ik graag mooie stukken hout verzamel, kan ik dit heel rustig laten staan. Tenslotte is dit de plek waar ze thuis horen. Als ze gerooid zouden worden.... ik moet er niet aan denken, maar dan....

Werelds Hout afgelast

Ik keek er zo naar uit en was trots op dat ik als een van de 10 kunstenaars mee mocht doen aan WereldsHout. Dit jaar voor de eerste keer, het moest hét evenement op houtbewerking moeten worden. Bij gebrek aan genoeg sponsorgeld wordt een poging gedaan om het naar volgend jaar te verschuiven.
Internationaal, dat zou Nederland mooi op de kaart zetten, en Frederiksoord bekend voor heel Nederland. Geen houtmarkt, geen kunstmarkt, geen woord-en-klank in het bos... jammer dat de sponsors het belang hier niet van inzien.
Ik hoop dat dit prachtige initiatief volgend jaar wel doorgaat.